Recenzje książkowe naszych uczniów
Książka ,,Stowarzyszenie umarłych poetów’’ została napisana przez N.H. Kleinbaum. Opowiada o chłopcach, którzy uczęszczają do Akademii Weltona. W szkole liczą się cztery zasady: Dyscyplina, Honor Tradycja i Doskonałość, których uczniowie powinni przestrzegać. W nowym roku szkolnym do grona nauczycieli dołączył nowy nauczyciel języka angielskiego John Keating. Wśród uczniów znalazł się także nowy uczeń Todd Anderson. Pan Keating na każdej lekcji w bardzo kontrowersyjny sposób opowiadał im o poezji i mądrych przysłowiach. Uczniowie polubili jego lekcje, dzięki niemu nauczyli się samodzielnie podejmować decyzje i patrzeć inaczej na świat. Neil Perry w Księdze Pamiątkowej odnalazł informacje o Keatingu ,dzięki którym chłopcy stworzyli tajny klub pod nazwą ,,Stowarzyszenie umarłych poetów’’, na tych spotkaniach czytali różne wiersze lub sami je tworzyli. Odbywały się one w skalistej grocie niedaleko szkoły. Neil, który bardzo kochał aktorstwo, otrzymał upragnioną rolę Puka w przedstawieniu pt.,,Sen nocy letniej” Willama Szekspira, tymczasem prosi ojca o pozwolenie na występ, lecz ten nie zgadza się. Mimo zakazu ojca chłopiec bierze udział w sztuce. Pan Perry oznajmia Neilowi iż przeniesie go do innej szkoły. John Keating postanawia dołączyć do grona ,,Umarłych Poetów”, któremu przewodniczy. Grupa wraca do szkoły przez całą drogę deklamując głośno wiersze i śmiejąc się radośnie. Po pewnym czasie sprawy z tajnym klubem zaczęły się komplikować, studentom coraz trudniej było utrzymać to w tajemnicy. Neil, pozbawiony nadziei na spełnienie swych marzeń, wyciąga pistolet ojca i popełnia samobójstwo. Po pogrzebie chłopca dyrektor rozpoczyna śledztwo w sprawie tajnego stowarzyszenia. Jeden z chłopców wyjawnia prawdę o spotkaniach w grocie. Dyrektor Nolan wyrzuca z pracy Pana Keatinga, który z powagą przyjmuje tę informację. Uczniowie robią protest, najpierw Todd wstaje i wchodzi na ławkę, następnie dołączają do niego pozostali ,,Umarli Poeci”. Wzruszony Keating dziękuje byłym uczniom za pożegnanie.
Według nas ta książka jest bardzo pouczająca i wzruszająca. Uważamy, że warto przeczytać tę powieść , aby dowiedzieć się czegoś o dawnych czasach nauczania w szkołach, aby przemyśleć jeszcze raz kim jesteśmy, do czego dążymy?
Julia i Emilia Gatzka –uczennice VI klasy